ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

Η ελληνική κοινωνία δέκα χρόνια τώρα ζει μια πρωτοφανή σε ένταση και έκταση κρίση-τόσο για τα ευρωπαϊκά όσο και για τα παγκόσμια δεδομένα-, τη χειρότερη που γνώρισε μεταπολιτευτικά. Τα λαϊκά στρώματα έχασαν και εξακολουθούν να χάνουν τα εισοδήματά τους, εργατικά δικαιώματα δεκαετιών ακυρώθηκαν και ακυρώνονται, η ανεργία που εκτινάχτηκε σε πρωτοφανή επίπεδα παραμένει στα ίδια υψηλά ποσοστά, οι νέοι κατά εκατοντάδες χιλιάδες πια αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό, η οικονομία σε στασιμότητα, η κοινωνία σε απόγνωσή και οι συνθήκες ζωής της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας άλλαξαν δραματικά, ως αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ασκείται, με μοναδικό στόχο την αύξηση των κερδών.

Το μαύρο αυτό σκηνικό συμπληρώνεται με το πρωτοφανές ξεπούλημα της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας όπου χιλιάδες ακίνητα ακόμη και αρχαιολογικοί χώροι ή με τεράστια  ιστορική σημασία δόθηκαν στο "υπέρ ταμείο" για εκποίηση.

Στη δίνη αυτής της πραγματικότητας η Αυτοδιοίκηση έχει πληγεί και εξακολουθεί να πλήττεται βάναυσα. Οι αγώνες που διεξάγονται σήμερα και η προσπάθεια να οικοδομηθεί κοινό μέτωπο  συνεπών αντιμνημονιακών αιρετών, εργαζομένων και δημοτών αποκτούν τεράστια σημασία. Μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις, την επέκταση και ενίσχυσή τους μπορεί να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις μιας γενικότερης ανατροπής στον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας, που θα αποτελέσει την αρχή για την πλήρη ανατροπή της μνημονιακής και νεοφιλελεύθερης πολιτικής που έχει επιβληθεί. Στην κατεύθυνση αυτή προσπαθούμε να ενεργοποιήσουμε καθημερινά τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται, δημιουργώντας παράλληλα ένα ευρύτατο και πολύμορφο δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης.

Ο αγώνας μας στην Τ.Α είναι πρώτα από όλα αγώνας επιβίωσης της αυτοδιοίκησης ,ανατροπή του οικονομικού και θεσμικού πλαισίου που την έχει μετατρέψει σε μακρύ χέρι του κράτους εφαρμογής όλων των αντιλαϊκών ,νεοφιλελεύθερων πολιτικών και στη συνέχεια επαναπροσδιορισμού της σε νέες βάσεις. Συνεπώς δεν παλεύουμε για τον εξωραϊσμό της βάρβαρης αυτής πολιτικής, αλλά για την πλήρη ανατροπή της.

Στις επερχόμενες εκλογές, οι οποίες αποκτούν βαρύνουσα πολιτική σημασία τα θέματα τίθενται διλημματικά:

ή η αυτοδιοίκηση θα συνεχίσει να λειτουργεί στο σημερινό "καλλικρατικό"-"κλεισθενικο", μνημονιακό ,νεοφιλελεύθερο πλαίσιο ή θα μετασχηματιστεί σε αποκεντρωμένη δημοκρατική εξουσία με λαϊκή συμμετοχή για να αποτελέσει βασικό στήριγμα του κοινωνικού κράτους και φορέα της παραγωγικής, κοινωνικής, και οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας.

ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ ΚΑΙ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ

Οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές των δανειστών και των ελληνικών κυβερνήσεων, τα αλλεπάλληλα Μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι, τα "μεσοπρόθεσμα"(ΜΠΔΣ), ο «Καλλικράτης» και πρόσφατα η συνέχειά του ο "Κλεισθένης", μεγεθύνουν τα υπάρχοντα προβλήματα και οδηγούν σε πλήρη κατάρρευση τους Δήμους. Συγκεκριμένα:

• Οι θεσμοθετημένοι πόροι για την πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση μειώθηκαν κατά 60%, ενώ σύμφωνα με το νέο "μεσοπρόθεσμο" 2020-2023 σχεδιάζεται να συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό η παρακράτηση-υπεξαίρεση των θεσμοθετημένων πόρων της που θα έχει ως συνέπεια την αδυναμία των Ο.Τ.Α. να πληρώσουν ακόμα και τους εργαζόμενους τους.
• Μαζί με την απαγόρευση των προσλήψεων, τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και την μεταφορά επιπλέον 240 αρμοδιοτήτων χωρίς αντίστοιχη μεταφορά των αναγκαίων πόρων, οι περικοπές οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα σε  ασφυξία τους δήμους.
• Οι δήμοι και οι κοινότητες δέχθηκαν αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις, με αποτέλεσμα ο αριθμός των 6.128 δήμων και κοινοτήτων του 1997 μειώθηκε το 2011 σε 325!!! Ο υπερσυγεντρωτισμός αυτός, χωρίς πρόβλεψη ουσιαστικής ενδοδημοτικής αποκέντρωσης και ανάπτυξης αποκεντρωμένων θεσμών κοινωνικού και λαϊκού ελέγχου, αφυδάτωσαν την πεμπτουσία της αυτοδιοίκησης. Άμεση δημοκρατία, λαϊκή συμμετοχή και, συνεπώς, λαϊκή εξουσία αποτελούν λέξεις πλέον κενές περιεχομένου.
• Καταλύθηκε η σχετική αυτοτέλεια της τοπικής αυτοδιοίκησης, έργο που ολοκληρώνεται με την αυστηρή εφαρμογή του ν.4270/2014 που μετέτρεψε του δήμους σε βασικό υποτομέα της γενικής κυβέρνησής ,τη λειτουργία του "Παρατηρητηρίου" και την μετατροπή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ουσιαστικά σε ιμάντα μεταβίβασης των εθνικών και υπερεθνικών αντιλαϊκών πολιτικών, όπως, για παράδειγμα η "ελληνογερμανική συνεργασία" και η «αξιοποίηση», δηλαδή η εκποίηση της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας, ή σε συμπληρωματικό εξάρτημα του κρατικού μηχανισμού, με ελέγχους σκοπιμότητας και μετατροπής των αιρετών οργάνων σε διακοσμητικά όργανα, ενώ παράλληλα τα δημόσια κοινωνικά αγαθά γίνονται υπόθεση ιδιωτικής εκμετάλλευσης  και φιλανθρωπίας.
• η ριζική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς διαμορφώνουν ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Πολυποίκιλες ελαστικές μορφές και εργασιακές σχέσεις με «δανεικούς» από «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» (ΜΚΟ) ή από τις «κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις» (ΚΟΙΝΣΕΠ), για απασχόληση πέντε ημερών το μήνα κυριαρχούν στις μέρες μας ,ενώ το τελευταίο διάστημα κυριολεκτικά κυριαρχεί στους δήμους η μορφή της "κοινωφελούς εργασίας" δηλαδή οχτάμηνη εργασία με μειωμένη αμοιβή και κανένα εργασιακό δικαίωμα. Δημιουργείται αδιέξοδο όχι μόνο στους ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους, τους ομήρους των 2, των 5 ή των 8 μηνών αλλά και στη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών, με συνέπεια την πλημμελή λειτουργία έως και την αδρανοποίησή τους, «νομιμοποιώντας» κοινωνικά το σχέδιο ιδιωτικοποίησης τους.
• Σε τοπικό επίπεδο η δημοτική αρχή υλοποίησε και υλοποιεί τις μνημονιακές πολιτικές ακόμη και αν δηλώνει την αντίθεση της. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι μειώσεις στις δαπάνες για τα λειτουργικά έξοδα στα σχολεία, κλπ, προχωράνε χωρίς να ενημερωθεί και να κινητοποιηθεί η τοπική κοινωνία από τη Δημοτική αρχή. Η εναλλακτική διαχείριση των απορριμμάτων στην πόλη μας είναι ακόμα ζητούμενο. Πράσινο ,εναλλακτική μετακίνηση ,μαζικά μέσα μεταφοράς ,μετρό στην πόλη μας ,ποιότητα ζωής σε σχέση και με τα μεγάλα προβλήματα (ΧΥΤΑ Φυλής, διεκδικήσεις στο Ποικίλο) σε στασιμότητα ,επιζητούν τη λύση τους. Η δημοτική αρχή αποκόπηκε από το λαό της πόλης, αλλοτριώθηκε και κλείσθηκε στον αυτάρεσκο εαυτό της.
• Είναι πλέον καθαρό και στον πιο  δύσπιστο, πως οι διαφωνίες μας στη «μεταρρύθμιση Καλλικράτη» και πρόσφατα "Κλεισθένη", στα Μνημόνια και στους εφαρμοστικούς τους νόμους, στα μεσοπρόθεσμα έχουν δικαιωθεί.

Συμπερασματικά θα πρέπει να υπάρξει μια εκ βάθρων ανασυγκρότηση της αυτοδιοίκησης, την ανατροπή της σημερινής κατάστασης. Να σταματήσουμε το ακραίο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα, που περιλαμβάνει την επιβολή νέων φόρων από τους δήμους, την επέκταση της ανταποδοτικότητας σε όλες τις δημοτικές υπηρεσίες, την περαιτέρω μείωσή των θεσμοθετημένων πόρων τους, την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαριότητας και των άλλων δημοτικών υπηρεσιών, την εγκατάλειψη κάθε κοινωνικής πολιτικής από την ΤΑ.,  την συνολική εκποίηση του πλούτου της πατρίδας μας, όπως ενέργεια, τουρισμός, νερό, λιμάνια, αεροδρόμια και την μετατροπή της χώρας σε ΕΟΖ.

Η κίνησή μας πιστεύει ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί τον εγγύτερο προς τους πολίτες, δημοκρατικό και συγχρόνως συμμετοχικό θεσμό διοίκησης, το δεύτερο πυλώνα του πολιτικοδιοικητικού μας συστήματος. Αποτελεί, δηλαδή, διακριτό επίπεδο άσκησης και διαχείρισης ευθύνης της διακυβέρνησης, που πρέπει να παίρνει μέρος στον αναγκαίο δημοκρατικό προγραμματισμό και οφείλει να επιδιώκει κάθε φορά τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των πολιτών και των φορέων τους στη λήψη των αποφάσεων της. 

Από την σύγκρουσή της με τα συγκεντρωτικά κέντρα αποφάσεων της κρατικής εξουσίας, λόγω της άμεσης καθολικής δημοκρατικής νομιμοποίησης των αποφάσεών της και με βάση τις αρχές της εγγύτητας, τη επικουρικότητας και της τοπικής αυτονομίας, πηγάζει ο κινηματικός και διεκδικητικός χαρακτήρας της Αυτοδιοίκησης, που φυσικά όχι μόνο δεν αναιρεί, αλλά ενισχύει τον θεσμικό της ρόλο. 

Υποστηρίζουμε ότι η Τ.Α., σ’ αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, θα μπορούσε να παίξει ουσιαστικό ρόλο στην οργάνωση των πολιτών, όχι μόνο με στόχο την απόκρουση αυτής της πολιτικής, αλλά και ως ο βασικός μοχλός αλληλεγγύης και υπεράσπισης της κοινωνικής συνοχής με δράσεις που θα λειτουργήσουν ως ανάχωμα στη διάλυση του κοινωνικού κράτους.  Η Τ.Α. είναι αυτή που σηκώνει αποκλειστικά το βάρος της κοινωνικής πολιτικής του κράτους. Οι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», είναι κάποιες από της δομές που πρέπει να στηριχτούν να διευρύνουν τη λειτουργία τους και να στελεχωθούν με μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό. 

Η Τ.Α. οφείλει να βρεθεί δίπλα στα άτομα που έχασαν ή κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, στα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ένταξη ή στην επανένταξη στην αγορά εργασίας, στα άτομα που είναι εκτεθειμένα στον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και στα άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Η Τ.Α οφείλει να σταθεί αρωγός στις οικογένειες που χάνουν τα σπίτια τους στους πλειστηριασμούς, που του κόβουν το νερό και το ρεύμα. Οι δήμοι οφείλουν όχι μόνο να μην προχωρήσουν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς λαϊκής περιουσίας, αλλά να είναι ο θεσμός αντίστασης σε τέτοιου είδους αποφάσεις.

• Οι ανθρώπινες κοινότητες αποτελούν κοινωνικά κύτταρα με πρωτογενή εξουσία η οποία εκφράζεται μέσα από συμμετοχικές δομές αυτοδιεύθυνσης των τοπικών υποθέσεων.
• Η επεξεργασία σχεδίων τοπικής ανάπτυξης με προτεραιότητα το κοινωνικό όφελος και όχι τις «ανταγωνιστικές» επιχειρηματικές δραστηριότητες του δήμου.
• Βασικοί άξονες της παραπάνω κατεύθυνσης είναι:
  • η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, της κατοικίας και του περιβάλλοντος από τις επιθέσεις της νεοφιλελεύθερης αγοράς,
  • η προώθηση κοινωνικής πολιτικής,
  • η καταπολέμηση κάθε μορφής αποκλεισμού,
  • η υποστήριξη των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων,
  • η ένταξη των μεταναστών.
• Οι συμμετοχικοί θεσμοί αποτελούν θεμελιώδες γνώρισμα της αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού και κατά συνέπεια αποτελούν αναπόσπαστο και δομικό συστατικό μέρος της θεσμικής και πολιτικής τους λειτουργίας. Οι θεσμοί αυτοί συμπεριλαμβάνουν και τις λαϊκές συνελεύσεις, τον συμμετοχικό προϋπολογισμό και τα τοπικά δημοψηφίσματα,
• Η κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού κράτους και αυτοδιοίκησης πρέπει να είναι σαφής και σταθερή και να μην μπορεί να μεταβληθεί με την έκδοση απλών υπουργικών αποφάσεων,
• Η αυτοδιοίκηση επωμίζεται την αποστολή του απρόσκοπτου και κοινωνικά δίκαιου εφοδιασμού του συνόλου της τοπικής κοινωνίας με τα δημόσια αγαθά, εκτός εκείνων που παρέχονται από το κεντρικό κράτος ή τις αποκεντρωμένες δομές του,
• Απαιτείται άμεση εφαρμογή του Συντάγματος ώστε η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στην αυτοδιοίκηση να συνοδεύεται με τη μεταφορά των απαιτούμενων χρηματοδοτικών πόρων,
• Ένα προκαθορισμένο τμήμα του τοπικού προϋπολογισμού στους πρωτοβάθμιους ΟΤΑ αποδίδεται στις λαϊκές συνελεύσεις κάθε γειτονιάς του Δήμου και καταρτίζεται με αμιγώς συμμετοχικές διαδικασίες. Αυτή βέβαια η διαδικασία προϋποθέτει την γενναία αύξηση του σημερινού εκμηδενισμένου προγράμματος δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ)για εκτέλεση έργων αλλά και την απόδοση των παρακρατηθέντων των δήμων που προορίζονται για την λειτουργία τους.
• Διεκδικούμε την απλή αναλογική σε όλα τα επίπεδα εκλογής και αντιπροσώπευσης των Ο.Τ.Α., με την διενέργειας των δημοτικών εκλογών σε ένα γύρο και την έμμεση εκλογή του δημάρχου απότομη δημοτικό συμβούλιο. Το σημερινό σύστημα παρόλο που θεσπίζει τη αναλογική εκπροσώπηση στα δημοτικά συμβούλια ,διατηρεί τον δημαρχοκεντρικό χαρακτήρα λειτουργίας των δήμων, αφού διατηρεί τον πλειοψηφικό τρόπο εκλογής του δημάρχου και τον περιβάλει ως ξεχωριστό όργανο με πρόσθετα προνόμια.
• Στη διαχείριση των απορριμμάτων προτείνουμε ένα μοντέλο διαχείρισης σύγχρονο και φιλικό στο περιβάλλον, με έμφαση στην πρόληψη ώστε να έχουμε λιγότερα Απορρίμματα, με εφαρμογή του κύκλου (διαχωρισμός στην πηγή, επαναχρησιμοποίηση, ανάκτηση υλικών, ανακύκλωση, κομποστοποίηση, ταφή υπολειμμάτων), με άξονες προτεραιότητας την αποκέντρωση των δραστηριοτήτων με δημοτικές και διαδημοτικές υποδομές, τη μικρή κλίμακα, όπου αυτό είναι δυνατό και δεν διαταράσσει το περιβάλλον, την ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής, την αξιοποίηση του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού και τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα στη διαχείριση των απορριμμάτων, με παρεμβάσεις άμεσης προτεραιότητας τόσο στο νομοθετικό, όσο και στο διοικητικό επίπεδο. Αγωνιζόμαστε ώστε επιτέλους να μπει ένα τέλος στο έγκλημα που συντελείται δεκαετίες τώρα στη γειτονιά μας με την χωματερή στη Φυλή όπου τις αρνητικές συνέπειες θα τις υφίστανται και οι επόμενες γενιές.
• Οφείλουμε, συνεπώς, να έχουμε διαρκώς στη σκέψη μας μια Αυτοδιοίκηση στην υπηρεσία του Πολίτη, η οποία να λειτουργεί ως λαϊκή εξουσία, να είναι αγωνιστική και διεκδικητική και να είναι οικονομικά επαρκής για την άσκηση των αρμοδιοτήτων της.
• στα Οικονομικά της Αυτοδιοίκησης. Εκφράζουμε την πλήρη αντίθεση μας στις περικοπές που έχει υποστεί η Τ.Α  εννέα χρόνια τώρα και που θα συνεχίζονται με την ίδια ένταση τουλάχιστον - σύμφωνα με τη συμφωνία δανειστών και κυβέρνησης, δηλαδή το νέο μεσοπρόθεσμο 2020-2023-όλη την νέα δημοτική περίοδο. Οι δήμοι και κατ' επέκταση οι δημότες έχουν στερηθεί πολύτιμους πόρους και υπηρεσίες, αφού στα εννέα χρόνια μνημονιακών πολιτικών έχουν παρακρατηθεί πόροι που αγγίζουν τα δεκαεπτά (17)δις ευρώ και προβλέπεται έως και το 2023 να φτάσουν τα είκοσι επτάμισι (27,5) δις ευρώ, δηλαδή χρήματα που ξεπερνούν ολόκληρο το ΕΣΠΑ. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για έργα στους δήμους συρρικνώθηκε κατά 82 στα εκατό και για την φωτεινή χρόνια ,αλλά και τις επόμενες θα φτάνει μόλις τα 180 εκ. ευρώ. Αυτό σημαίνει για τον δήμο μας μόλις 430 χιλ. ευρώ το χρόνο .Θα αντισταθούμε με κάθε τρόπο στην επιδιωκόμενη αντικατάσταση των θεσμοθετημένων πόρων από ίδιους πόρους ,που σημαίνει νέα βάρη στους δημότες. Απαιτούμε να γίνει σεβαστό το Σύνταγμα και να αποδοθούν τα παρακρατηθέντα στους δημότες.
• Την άρνηση οποιασδήποτε αρμοδιότητας που δεν εξασφαλίζει εκ των προτέρων τους αναγκαίους πόρους και το απαραίτητο προσωπικό.
• Την αποτροπή των πολιτικών άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών τομέων (απορρίμματα, νερό, ενέργεια, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λ.π.).
• Την υπεράσπιση των κοινωνικών και εργασιακών κατακτήσεων και την αγωνιστική αντίσταση στις διαλυτικές ρυθμίσεις ,τη συρρίκνωση των θέσεων εργασίας και τη μείωση των μισθών.
• Τη σφοδρή αντίθεση μας σε κάθε προσπάθεια απόλυσης εργαζομένων σε υπηρεσίες των δήμων (βοήθεια στο σπίτι κλπ).
• Την κατάργηση του κατ΄ επίφαση "Παρατηρητηρίου Οικονομικής Αυτοτέλειας των Οργανισμών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης", που επιβάλλει την πλήρη επιτροπεία των Δήμων και έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τις Συνταγματικές διατάξεις για τη Διοικητική και Οικονομική Αυτοτέλεια των ΟΤΑ.
• Τη διεκδίκηση γενναίας αύξησης των διαθέσιμων πόρων στη νέα Προγραμματική Περίοδο ισότιμα σε Δήμους και Περιφέρειες μέσα από την εφαρμογή του Δημοκρατικού προγραμματισμού.
• Τις αναγκαίες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ΟΤΑ, για να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια και οι έλεγχοι σκοπιμότητας των αποφάσεών τους.
• Την αποκατάσταση του καταστατικού ρόλου των αιρετών, ώστε να μην οδηγούμαστε στον ευτελισμό της δημοκρατικής λειτουργίας και των αυτοδιοικητικών θεσμών
• Την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και του φυσικού πλούτου της χώρας, ιδιαίτερα μετά την απόφαση της κυβέρνησης να περάσει μεγάλο μέρος της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας στο "Υπερταμείο" για εκποίηση.
• Τη διαμόρφωση ενός εθνικού αποκεντρωμένου πλαισίου άσκησης κοινωνικής πολιτικής από την Αυτοδιοίκηση, μέσω πιστοποιημένων δομών, με θεσμικά κατοχυρωμένη λειτουργία και διασφαλισμένους πόρους.
• Την εξασφάλιση συνέχειας και βιωσιμότητας των υφιστάμενων κοινωνικών δομών, αλλά και ίδρυση νέων. Δομές που διασφαλίζουν νέες θέσεις εργασίας (κυρίως νέων και γυναικών) επιστημονικού και εξειδικευμένου προσωπικού. Απαιτείται η αναπροσαρμογή και των στόχων του ΕΣΠΑ με προτεραιότητα στην κοινωνική συνοχή και την απασχόληση.
• Τη στήριξη δομών αλληλεγγύης (κοινωνικό παντοπωλείο, ιματιοθήκη απόρων, κοινωνικό φροντιστήριο, κοινωνικοί ξενώνες, κοινωνικό φαρμακείο και ιατρείο κλπ).

Συμπερασματικά, πιστεύουμε ότι οφείλουμε να κινηθούμε σε τρεις κεντρικούς άξονες:

1. Να ανασυγκροτήσουμε την κοινωνική πολιτική ως συνισταμένη των συνολικών ενεργειών της τοπικής κοινωνίας και των κινημάτων της. Να υψώσουμε ασπίδα κοινωνικής προστασίας για να αναχαιτίσουμε την ανθρωπιστική κρίση. Να ενθαρρύνουμε κάθε συλλογική προσπάθεια κοινωνικής αλληλεγγύης. Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη δουλειά, στην κατοικία, την πρόσβαση στο νερό και ηλεκτρικό ρεύμα, να στηρίξουμε τους ανέργους και τους νέους που βλέπουν ως μοναδική διέξοδο τον ξενιτεμό. Να διατηρήσουμε, να ενισχύσουμε και να δημιουργήσουμε κοινωνικές δομές για όλα τα συλλογικά αγαθά (τροφή, υγεία, παιδεία, πολιτισμός, αθλητισμός )
2. Να υπερασπιστούμε το περιβάλλον, το δημόσιο χώρο (πεζοδρόμια, πλατείες, αστικό και περιαστικό πράσινο) και την ίδια την πόλη μας ως αγαθό αδιαπραγμάτευτα δημόσιο και κοινωνικό.
3. Να αλλάξουμε την ποιότητα της ζωής των πολιτών και να δημιουργήσουμε χώρους όπου ελεύθερα θα μπορούν να εκφράζονται, να επικοινωνούν και να δρουν. Για εμάς η πολιτισμική δημιουργία και έκφραση αποτελεί αναγκαία και ικανή συνθήκη για να μπορέσει να αλλάξει η πόλη μας.