Το παγκόσμιο νεοφιλελεύθερο πολιτικό κατεστημένο και οι εκπρόσωποί του όπως η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, ο Σούλτς, η Λαγκάρντ, επικουρούμενοι από το ντόπιο φθαρμένο πολιτικό προσωπικό και τα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ), χρησιμοποιώντας εκβιαστικά διλλήματα, ακατάσχετη κινδυνολογία, τελεσίγραφα, οικονομικό στραγγαλισμό με κλειστές τράπεζες και παντελή έλλειψη ρευστότητας, συνεχή παραπληροφόρηση μέσω των ιδιωτικών μίντια, εμφυλιακές τακτικές και κάθε όπλο που διαθέτει το καπιταλιστικό σύστημα, προσπάθησαν να καθυποτάξουν, να ταπεινώσουν και να οδηγήσουν σε παραπέρα φτωχοποίηση τον ελληνικό λαό. Δεν τα κατάφεραν.
Ο ελληνικός λαός έδωσε για μια ακόμη φορά μια σκληρή και άνιση μάχη και κατάφερε να γράψει, με χρυσά γράμματα, νέα σελίδα στην ιστορία της χώρας μας. Έδειξε σε όλους τους λαούς τι σημαίνει δημοκρατία, αξιοπρέπεια, περηφάνια, ελπίδα.
Ο ελληνικός λαός με το υπερπλειοψηφικό ΟΧΙ δεν ξέχασε ποιος τον καταδίκασε όλα αυτά τα χρόνια στη φτώχεια, την ανεργία, τη λιτότητα, τον αυταρχισμό, στη διάλυση των κοινωνικών δομών, στις ιδιωτικοποιήσεις, στον αυταρχισμό.
Ο ελληνικός λαός «εξαφάνισε» πέντε πρωθυπουργούς του ΝΑΙ: Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά και μαζί με αυτούς όλο το πολιτικό προσωπικό που έχει συμβάλλει στην τραγωδία της χώρας με τις μνημονιακές πολιτικές που εφάρμοσε.
Στην κρίσιμη στιγμή των συνεχών πιέσεων και εκβιασμών από τη μεριά των δανειστών, το παλιό πολιτικό κατεστημένο βρήκε την ευκαιρία να ξαναβγεί στο προσκήνιο. Γνωρίζοντας την πολιτική και κοινωνική απαξίωσή του, επιστράτευσε και έριξε στη μάχη όλες τις εφεδρείες που είχε στη διάθεσή του: φορείς που είχαν «κοινωνικό πρόσωπο» και θεωρήθηκε ότι μπορούσαν να επηρεάσουν και να κατευθύνουν τους πολίτες στις επιταγές των δανειστών. Δίνοντας κυριολεκτικά αγώνα ύπαρξης για τους εαυτούς τους και τις πολιτικές τους, αρνούμενοι να αποδεχτούν μια κυβέρνηση της αριστεράς στη χώρα μας.
Στην πρώτη γραμμή, σπεύδοντας από τους πρώτους να συνδράμουν την προσπάθεια του ντόπιου κατεστημένου και των δανειστών, βρέθηκε η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ με επικεφαλής τον δήμαρχο Αμαρουσίου κ. Γ Πατούλη, αλλά και οι δήμαρχοι της Αθήνας κ. Καμίνης, Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης και Αμφιλοχίας κ. Κοιμήσης, εκπροσωπώντας και τις παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Όλοι γνωρίζαμε ότι αυτή η αναμέτρηση θα έχει ταξικά χαρακτηριστικά. Όμως ο Πατούλης ξεπέρασε κάθε «προσδοκία» τάσσοντας τον εαυτό του στο πλευρό των ξένων δανειστών και εναρμονιζόμενος πλήρως με την επιχειρηματολογία των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Με προσωπική του δήλωση στις 1/7/2015 ως «Πρόεδρος της ΚΕΔΕ και μέλος της ομάδας υποστήριξης του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου» ζητούσε «ακύρωση του δημοψηφίσματος, άμεση παραίτηση της κυβέρνησης Τσίπρα και δημιουργία κυβέρνησης εθνικού σκοπού». Ανάμεσα σε άλλα τόνιζε: «η ανεύθυνη απόφαση του πρωθυπουργού και μιας στενής ομάδας συνεργατών του να οδηγήσει τον ελληνικό λαό σε ένα δημοψήφισμα αμφίβολης συνταγματικής νομιμότητας, που θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή προοπτική μας και διχάζει τον ελληνικό λαό, είναι η τελευταία πράξη ενός προσχεδιασμένου εγκλήματος εις βάρος της πατρίδος μας».
Η γαλαζοπράσινη πλειοψηφία της ΚΕΔΕ άφησε κατά μέρος το μανδύα του δήθεν ανεξάρτητου που μας βομβάρδιζε όλο το τελευταίο διάστημα και έτρεξε να υιοθετήσει την πιο «μαύρη» κινδυνολογία, ακόμα και υβριστικά σχόλια όπως αυτά του υπευθύνου δημοσίων σχέσεων της ΚΕΔΕ, δημάρχου Μαραθώνα, κ. Ψινάκη.
Σε πείσμα όμως, και όλων των διοικούντων της ΚΕΔΕ, ο λαός ψήφισε επιστροφή στη δημοκρατία και έξοδο από τα μνημόνια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Γιατί το μόνο που κατάφεραν, ήταν να εισπράξουν λαϊκή οργή και αγανάκτηση.
Ο Γ. Πατούλης και η γαλαζοπράσινη πλειοψηφία της ΚΕΔΕ πώς θα δικαιολογήσουν την απόλυτη αναντιστοιχία των επιλογών τους με τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των δημοτών όλης της χώρας, με την ταξική επιλογή τους να εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα των αστών;
Και για όσους αμφισβητούν την ταξικότητα των επιλογών είναι χαρακτηριστικά τα ποσοστά συγκεκριμένων περιοχών που διαμένουν οι πλούσιοι και που ωφελήθηκαν από την κρίση (Εκάλη: 84,62% Ναι, Φιλοθέη: 81,56% Ναι, Ν. Ψυχικό: 77,98% Ναι), και άλλων δήμων όπου διαμένουν λαϊκά στρώματα που εξαθλιώθηκαν από την κρίση (Πέραμα: 76,64% Όχι, Ρέντης: 73,08% Όχι, Νίκαια: 72,52% Όχι, Κερατσίνι – Δραπετσώνα: 72,84% Όχι). Ανάλογα βέβαια ποσοστά είδαμε σε όλη τη χώρα. Άλλωστε δεν υπάρχει ούτε ένας νομός όπου να υπερέχει το Ναι.
Με τις επιλογές της, η ηγεσία της ΚΕΔΕ συμπαρασύρθηκε στην απαξίωση του λαού, έβλαψε βαθιά το κύρος της αυτοδιοίκησης, βάθυνε την καχυποψία των εργαζομένων απέναντί της.
Ένας βασικός εκφραστής του «μαύρου μετώπου» οδηγήθηκε σε παραίτηση, ο κ. Σαμαράς. Πιστεύουμε πως η ηγεσία της ΚΕΔΕ και ο Γ. Πατούλης, ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού στα θύματα αυτής της κρίσης (3 εκ. φτωχοί και 1,5 εκ. άνεργοι), οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις, να απολογηθούν για τη στάση τους αυτή στους δημότες όλης της χώρας.
Επειδή μάλιστα θεωρούμε ότι όλοι αυτοί δεν μπορούν να αποκαταστήσουν το κύρος της αυτοδιοίκησης και να σταθούν στο πλάι του λαού, πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες, γιατί ιδιαίτερα ο Γ. Πατούλης χρησιμοποιεί τον θεσμικό του ρόλο στα εσωκομματικά παιχνίδια της ΝΔ και για τις προσωπικές του φιλοδοξίες, μήπως θα πρέπει, μαζί με την πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, να μιμηθεί το δρόμο του κυρίου Σαμαρά;
Του Νίκου Σακούτη -Δημ. Συμβούλου
Πετρούπολης και μέλους του Δ.Σ. της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ)
