Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το πολύπαθο 2ο ΓΕΛ Πετρούπολης (που στεγάζεται και λειτουργεί ακόμα στα λυόμενα) υπέστη εκτεταμένες ζημιές από αγνώστους οι οποίοι στην κυριολεξία το βανδάλισαν όπως πληροφορηθήκαμε από τη διευθύντρια του σχολείου και τη σχετική ανακοίνωση του συλλόγου γονέων με τις φωτογραφίες που αναρτήθηκαν. Η προσπάθεια ξανάγινε δυο μέρες μετά, με "θύμα" μόνο ένα λουκέτο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα σχολείο της πόλης μας γίνεται στόχος βανδαλισμών, ούτε βέβαια είναι το μόνο.
Εκτεταμένες καταστροφές κατά καιρούς επιβεβαιώνονται σε σχολεία όλης της χώρας.
Οι καταστροφές δημόσιων χώρων και κτιρίων είναι ένα βαθιά κοινωνικό φαινόμενο που έχει να κάνει τόσο με την κρίση που διαπερνά την ελληνική κοινωνία όσο βέβαια και με το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα. Μία κρίση που είναι κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική, είναι μία κρίση αξιών, αλλά και προοπτικής και ελπίδας. Μία ολόκληρη γενιά παιδιών που δεν μπορούν να βρουν νόημα σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον εκπαίδευσης που επιβραβεύει μόνο εκείνους που μπορούν να ανταποκριθούν σε ένα παλαιωμένο, βαθύτατα ταξικό, μονολιθικό και εστιασμένο στην αποστήθιση εκπαιδευτικό σύστημα. Η σημερινή νεολαία θέλει να δώσει νόημα στην καθημερινότητά της, αλλά ανακαλύπτει δίπλα της τη ματαίωση των προσδοκιών της και την ανάδειξη του εύκολου πλουτισμού ως τη μόνη αξία που αναγνωρίζεται. Φαινόμενα διαφθοράς, εντείνουν ακόμη περισσότερο αυτές τις αντιλήψεις, ενώ η ατιμωρησία σε οικονομικά σκάνδαλα, βιασμών ανηλίκων, Τέμπη κ.ο.κ. δημιουργεί την πεποίθηση ότι η ανθρώπινη ζωή και η δημόσια περιουσία έχουν πολύ μικρή αξία.
Κανένας χώρος και χρόνος για συλλογικές διεργασίες, καμία ανάδειξη του πλουραλισμού και της διαφορετικότητας των ανθρώπων, των ιδεών και της δημιουργίας, κανένας χώρος όπου μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα οι νέοι κάθε περιοχής.
Αλήθεια, που μπορούν να πάνε τον ελεύθερο χρόνο τους οι σημερινοί νέοι της Πετρούπολης -και της κάθε περιοχής των δυτικών προαστίων- εκτός από μαγαζιά εστίασης; Που μπορούν να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους αλλά και την αγωνία τους για ένα καλύτερο μέλλον; ΠΟΥΘΕΝΑ!
Και αν όλα αυτά μοιάζουν σχέδια μακρόχρονα-που δεν είναι σε καμία περίπτωση, απλά απαιτούν μία διαφορετική προσέγγιση και διαφορετική επιλογή πολιτικών- τουλάχιστον ας γίνει το ελάχιστο: η πρόσληψη σχολικών φυλάκων για όλα τα σχολεία της πόλης παράλληλα με την ριζική αναβάθμιση και στελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου.
Όμως εδώ και χρόνια φωνάζουμε ,όπως και οι σύλλογοι γονέων και οι σύλλογοι εκπαιδευτικών, για την ανάγκη να προσληφθούν φύλακες σε όλα τα σχολεία της πόλης μας γιατί η παρουσία τους θα λειτουργήσει προληπτικά και αποτρεπτικά σε αντίστοιχες συνθήκες. Γιατί η πρόληψη θα λειτουργούσει αποτρεπτικά ώστε να μην γίνουν ζημιές και ταυτόχρονα θα διευκολύνει τα σχολεία να γίνουν χώρος πολιτιστικής και κοινωνικής παρέμβασης και εκτός σχολικού ωραρίου.
Και ποιος φταίει;
Τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης που δεν νοιάζεται για τα δημόσια σχολεία(το συγκεκριμένο σχολείο έκτο χρόνο στα λυόμενα!!!) αφού ασχολείται με την εκπαίδευση "των αρίστων" - με την πρόσληψη των φυλάκων και αναβάθμιση των κοινωνικών υηρεσιών θα ασχολούνταν;
Εντύπωση όμως μας κάνει και η αδυναμία του Αστυνομικού Τμήματος της πόλης μας -λόγω έλλειψης προσωπικού- να ανταποκριθεί στοιχειωδώς. Άλλωστε οι προτεραιότητες της ελληνικής αστυνομίας όπως έχουν καθοριστεί από την κυβέρνηση είναι άλλες. Καταστολή εργατικών και κοινωνικών διεκδικήσεων αντί για πρόληψη τέτοιων φαινομένων και τα αποτελέσματα τα ζούμε.
Θεωρούμε ότι η διοίκηση του δήμου, το δημοτικό μας συμβούλιο, οι φορείς της πόλης μας τις επόμενες μέρες πρέπει να κινηθούν άμεσα προς τα συναρμόδια υπουργεία (ΥΠΕΣ, ΠΑΙΔΕΙΑΣ) και με αφορμή το συγκεκριμένο γεγονός να απαιτήσουν λύση εδώ και τώρα στο ζήτημα όπως αρκετές φορές έχει συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Υπογραμμίζουμε αυτό που έχουμε ξαναπεί. Να εξαντληθεί κάθε θεσμική δυνατότητα και κυρίως οι αντίστοιχες πολιτικές πρωτοβουλίες για την πρόσληψη σχολικών φυλάκων, για την πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού. Σε ένα τετράγωνο με χιλιάδες μαθητές και πολλά κτίρια (μια μικρή Γκράβα) οι προσλήψεις έπρεπε να είχαν γίνει... εχθές!
